To pies o bardzo specyficznym wyglądzie, jednak aby nasz przyjaciel fajnie się prezentował to o jego sierść musimy dbać już od wczesnych dni szczenięcych. Już u kilku tygodniowego psiaka zaczynamy przeprowadzać pierwsze zabiegi pielęgnacyjne, które mają psa przede wszystkim przygotować do regularnych prac groomerskich, a także uchronić przed powstawaniem kołtunów. Wszelkie supły rozczesujemy bardzo delikatnie, gdyż zrażony szczeniak nie będzie chętny do dalszej współpracy. Do czesania używamy miękkiej szczotki, albo grzebienia.
W mniej więcej 6 miesiącu życia spaniele zmieniają sierść ze szczenięcej na dorosłą, wtedy to stają się dość mocno kudłate i może niezbyt efektowne. Regularne wyczesywanie przyspieszy proces wymiany włosa i sprawi, że sierść stanie się jedwabista i będzie ładnie przylegać. Niektórzy zabierają wtedy psa po raz pierwszy, do groomera w celu przycięcia włosów na łapach, uszach, szyi (u niektórych psów szybciej zarastających, małe kosmetyczne cięcia robi się już wcześniej). Gdy włos na głowie szczeniaka będzie już wystarczająco dojrzały to fryzjer prawdopodobnie delikatnie go wytrymuje. U starszych szczeniaków, trymuje się dodatkowo grzbiet i boki.
Spaniele angielskie kąpiemy tylko wtedy, gdy ich sierść tego wymaga, gdyż częste kąpanie może spowodować, że straci ona swoje naturalne właściwości. Regularne czesanie często bywa wystarczające i pozwala sprowadzić częstotliwość kąpieli do minimum. Jeśli nasz pies ma długą sierść to w czasie mycia musimy uważać, aby jej nie poplątać, dlatego też nic nie trzemy tylko wygniatamy. Dobrze jest psa wysuszyć suszarką, nawiew kierując z włosem.
Spaniele powinny być trymowane (głowa, tułów) i cięte nożyczkami (łapy, szyja, uszy). Jeśli nasz pies nie jest wystawowy, to nie musimy trzymać się wzorca i fryzurę możemy dobrać indywidualnie do psa.
Do czesania psiaka przyda nam się szczotka pudlówka, z drucikami wygiętymi w kształcie litery V a także rzadszy i gęstszy grzebień metalowy. Gesty grzebień przyda się do czesania grzbietu. Uszy, nogi i brzuch dobrze jest wyczesać najpierw rzadkim a potem dopiero gęstym grzebieniem. Przy każdym rozczesywaniu sprawdzamy punkty newralgiczne, czyli okolice uszu, pachwiny, szyję, brzuch. Czeszemy od samej skóry. Na koniec możemy przeciągnąć psa szczotką, aby zebrać martwe włosy.
U spanieli zwracamy uwagę na ich uszy. Obwisłe, przylegające, duże uszy często są przyczyną powstawania stanów zapalnych, co jest wynikiem słabej wentylacji. Dobrze jest je sprawdzać nawet codziennie, a w razie jakichkolwiek wątpliwości warto udać się do weterynarza.