Moja Przyroda

Grzywacz Chiński (Chinese Crested Dog) – jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa^[1] IX FCI, w sekcji psów nagich

 

Budowa

Psy tej rasy są niewielkie, szczupłe i delikatne. Mają wąską kufę, lecz nie spiczastą. Posiadają wydatny nos i duże uszy. U odmiany bezwłosej uszy muszą być „stojące”, a u odmiany owłosionej dozwolone są uszy „stojące” i „półstojące”. Oczy są w kształcie migdałów.

Szata i umaszczenie

U odmiany nagiej występują włosy na głowie, łapach i ogonie. Ich skóra jest delikatna i ciepła w dotyku, w ciągu roku zmienia kolor – zimą jest jaśniejsza, a latem wskutek opalania zmienia barwę na ciemniejszą. U odmiany owłosionej – Powder Puff – występuje podszerstek i miękka okrywa włosowa. Są to psy niealergizujące (nawet odmiana owłosiona), włos strukturą przypomina włos ludzki. Występują we wszystkich barwach i ich odcieniach.

Zachowanie i charakter

Psy tej rasy są pogodne i radosne, niektóre osobniki mogą źle znosić obecność innych psów, są aktywne. Lubią aportować, biegać z ludźmi lub innymi psami. Są skore do zabaw z dziećmi, bez oznak agresji, dobrze znoszą warunki miejskie. Przywiązują się do właściciela. Grzywacz chiński jest hodowany jako pies rodzinny i do towarzystwa.

 

Zdrowie i pielęgnacja

Przeciętnie żyją ok. 12 lat, choć zdarzają się osobniki żyjące dłużej. Nagie grzywacze mogą mieć problemy z uzębieniem. Jak każde psy ras małych i miniaturowych są bardziej narażone na wady uzębienia. Trzeba też dbać o ich delikatną skórę.

Popularność

Rasa ta w Polsce staje się coraz bardziej popularna. Na wystawie Światowej w Poznaniu w roku 2006 było 256 grzywaczy, w tym 127 psów i 129 suk.